مرکز تخصصی دندانپزشکی سلامت

ایمپلنت جایگزینی مناسب برای دندانهای از دست رفته

ایمپلنت مبحث نوینی در علم دندانپزشکی می باشد که در سالهای اخیر پیشرفتهای زیادی کرده و تا حدودی نگرانی نسبت به از دست دادن دندانها را کاهش داده است.با از دست رفتن دندانها استخوان باقیمانده در فکین در اثر عملکرد نرمال بدن دچار تحلیل می شود . این پدیده بدلیل عدم حضور
نیروهای وارده به فکین در اثر جویدن می باشد.لذا اهمیت ایمپلنت بیش از هر مسئله دیگر کاهش میزان از دست رفتن استخوان است.
از طرفی  قراردهی ایمپلنتهای با ابعاد مختلف متناسب با ناحیه قرارگیری در فک تا حدودی بازسازی عملکرد نرمال را ممکن ساخته است.

روشهای قرار دادن ایمپلنت
با توجه به پیشرفتهای زیادی که در ساخت ایمپلنتها ایجاد شده روشها و تکنیکهای متعددی برای این جراحی وجود دارد. به صورت
 کلی دو روش اصلی  برای قرار دادن ایمپلنت وجود دارد:
_روش یک مرحله ای: در شرایط خاص می توان  همزمان با قرار دادن بدنه ایمپلنت داخل استخوان تاج آن را نیز بازسازی کرد.

_روش دومرحله ای : این روش مرسوم تر از نوع قبلی است و در آن در مرحله نخستین بدنه ایمپلنت داخل استخوان قرارداده شده و پس از مدت زمان مشخص و طی یک جراحی دیگر داخل دهان نمایان می گردد و مراحل بازسازی تاج آغاز می شود. در این
 روش فاصله زمانی بین مرحله اول و دوم بستگی به کیفیت استخوان فرد . میزان نیروی جویدن. عادات دهانی و سایر فاکتورهای
مرتبط دارد.

محدودیت های درمان ایمپلنت:
بصورت کلی این درمان منع تجویز مطلق ندارد ولی در افراد زیر باید تدابیر لازم در نظر گرفته شود:
_ افراد مبتلا به دیابت
_سیگاریها
_افراد مبتلا به بیماریهای لثه
_افراد دارای پوکی استخوان
_افراد مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی می باشند

مراقبتهای پس از درمان :
با توجه به اهمیت به سزای بهداشت دهان در سلامت و بقا ایمپلنت های قرار داده شده انجام رژیم بهداشتی توصیه شده توسط
دندانپزشک الزامی می باشد.
مسلما با انجام این تدابیر موفقیت درمان به میزان چشمگیری افزایش می یابد به نحوی که طبق آخریب تحقیقات موفقیت 10 ساله حدود 95% برای ایمپلنت گزارش شده است.

دكتر  مريم حقي     متخصص جراحي لثه – بورد تخصصي پريودنتيكس   عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي قم